Huis van Lynn (Starstreet 81)

Lynn had een groot afgelegen huis met een groot grasveld in haar tuin, ze deed weinig met die dingen, maar op één of andere manier vond ze het idee wel fijn. Lynn had een schoonmaakster en een tuinman in dienst, echter wist ze van beide hun naam niet.

"Starstreet 81."Mompelde Matt terwijl hij naar het huis liep. Best aardig plekje is het hier dacht Matt terwijl hij aanbelde. Daarna probeerde hij de deur en die was open dus waarom niet? "Zeg eens, wilde je nog mij als agent of was dit gewoon een smoes om me in bed te krijgen."Riep Matt door het huis terwijl hij het bekeek. Het was mooi ingericht, redelijk duur maar zeker niet lelijk. Toen kreeg hij ook een sms'je op zijn telefoon.

Hey,
Script is binnen van nieuwe movie, Devon. En ook nog wat andere rolletjes voor hem hier en daar. Derek heeft ook weer wat rolletjes aangeboden, niet veel bijzonder bij beidde maar zeker iets wat kan opbrengen. Sum 41 heeft Al iets intressant wat je leuk zou vinden heb ik gehoord. Dus dood me niet als het crap is. En dat was het wel zo...
Terenc

Hij bekeek het sms'je en vond het wel goed zo, dus stuurde niks terug. Deed hij nooit als het toch maar raporteren was, maar het was belangrijk dat hij altijd op de hoogt bleef van elke ontwikkeling binnen het bedrijf voor hetzelfde geld was er niks en dat betekende over uren maken op het kantoor om iets te vinden. Tenslotte wilde hij graag meer geld verdienen toch hield hij van zijn werk. Van het slijmen, tot de streken tot het arrogante schelden op iedereen. Geld verdienen en verassend deals sluiten, iets leukers bestond er niet in het leven. Dus in Matts ogen was het leven perfect! Voor zover het perfect kon zijn natuurlijk...

Lynn liep de trap af, ze had zich opgefrist en andere kleding aangetrokken, iets wat ze sowieso twee maal per dag deed. Het meisje hoorde de bel, ze had nooit bezoek, dus dat moest Matt zijn. Die gladjak met zijn grote bek kon het niet weerstaan om toch langs te komen? De stem van Matt die naar boven riep bevestigde haar gevoel.
Lynn trok nog snel een hemd aan en liep toen haar grote trap af. Van glas met veel wit, evenals de rest van haar huis. Iedere kamer was wit, de slaapkamers, de badkamers, de keuken, zelfs de grote woonkamer was bijna volledig wit. Wit was toch de kleur van luxe, de kleur van rijkdom, de kleur van inspiratie, in alle drie de dingen zwom ze graag rond.
Het meisje liep de woonkamer binnen, kristallen lampen sierde de zachte witte vloerbedekking en witte meubels. In de witte muur was een groot tropisch zoetwater aquarium gebouwd en in dat aquarium zwommen een schooltje roodkopzalmpjes en een koppeltje diamantgoeramie's. Midden in de woonkamer stond een vierkant aquarium van 4 m² tot aan het hoge plafond. In dit aquarium zwommen veel Cichliden. In de hoek van de kamer stond een koppel geelkuifkaketoe's achter geluidarm glas. Haar dieren werden verzorgt door de schoonmaakster.
Lynn keek Matt met een glimlach aan ''en dat verdien ik dan met WC-papier...''

Lynn pakte haar mobiel en stuurde een SMSje naar de schoonmaakster met de melding dat ze twee glazen whiskey naar de woonkamer moest brengen. Vervolgens ging ze op een luie stoel in de hoek van de kamer zitten en maakte een gebaar met haar hand dat Matt in de stoel 90 graden naast haar kon zitten, zo'n één meter van haar af.
Beide stoelen waren spierwit, van leer en je kon er lekker inzakken, niet teveel dat je moeite moest doen om op te staan, maar naar Lynn's mening precies goed.
''Ik was eerlijk over jou uiterlijk, mocht je dat echt willen weten. Ik kan iedere vent krijgen, dan kies ik niet voor jou.'' zei ze, ditmaal vriendelijk. Ze was ontspannen, niet geïrriteerd en ze had het Matt al vergeven dat hij een kwartier uit haar leven heeft verneukt.
''Waar ik het over wil hebben, is iets anders. Ik wil je niet als agent, dat gaat te veel van mijn opbrengst kosten. Probeer me niet om te praten, dat is verloren tijd, iets wat je neem ik aan kostbaar is. Waar ik het wel over wil hebben, ik wil aangeklaagd worden. Ik wil dat iemand met kinderen van tien mij aanklaagt omdat haar kinderen nachtmerries hebben van mijn boeken. Ik wil dat ze in de media verspreid dat ze mij aanklaagt en dat ze wil dat mijn boeken niet aan kinderen onder de zestien verkocht worden. Kinderen willen geen trutjes-boeken lezen, kinderen willen nachtmerries lezen en willen dat hun vrienden dit ook weten. Ik wil boeken verkopen en ik hoop dat jij een alleenstaande moeder van rond de dertig kan regelen, beetje knap mag wel. De media moet de berichten oppikken, de media wereldwijd. Kan jij dit regelen en wat gaat dat kosten?''

"Tja, mensen hebben nou eenmaal wc papier nodig."Zei Matt tegen Lynn haar opmerking over wc papier. Matt nam plaats in één van de spierwitte leren stoelen. Hij laat haar maar het eerste stukje ratelen, iets over hem niet willen? Tuurlijk... Toen probeerde ze eerst duidelijk te maken waarom zij niet hem als agent wilde hebben en hij dat niet moest proberen omtepraten, hoorde hij daarin misschien een verborgen uitdaging voor zichzelf? Hij hoorde haar plan, het was goed. Alleen één foutje maakte ze daarin. Dat was namelijk niet de kosten te zeggen of haar back-up plan. "Makkelijk zat, binnen een paar telefoontjes kan ik dat wel regelen. Als we nou praten heb ik al wel iemand in me hoofd die alles keurig kan regelen. Het zelfs goed kan maken zodat het niet tegen je kan keren. Het enige wat ik vraag in return is dat je mijn client word."Zei Matt met een grijnsje. "En omdat je dat niet wilde, is het andere aanbod ongeveer twee miljoen. Maar excuses, ik ken je winsten nog niet zo goed uit me hoofd. Dus het kan nog stijgen, maar dan weet je waar je ongeveer naar moet kijken."Vervolgde Matt over het kosten pakketje wat het haar zou kosten. "Owja, nog één ding. Je moet mijn client zijn voor je volgende boek, dan gaan de kosten die je me oplevert via het legaale systeem. Ik krijg het winstpercentage, wat hetzelfde is als dat ik nu zou krijgen. Zodat legaal onze transactie compleet klopt."Vervolgde Matt, die het legale deel weinig uitmaakte maar het krijgen van haar als client, als was het maar figuurlijk, slechts om de transactie legaal te maken en natuurlijk om dit niet verdacht te maken. Maar het was veel leuker als ze na dit gesprek toch hem als agent had...

Hij kreeg nu de whiskey, die hij opdronk. "Goede whiskey..."Zei hij daarna met dezelfde arrogante glimlach die Matt wel vaker had op zijn gezicht. Hij vond hemzelf wel sexy zo een glimlach. Hij zette de whiskey weer neer, om nu haar te horen over zijn tegendeal.

Lynn haakte af bij het woord cliënt, voor geen goud wilde ze vaan haar zelfstandelijke imago af. Het was voor ieder interview weer een garantie op minstens één vraag. Oké, misschien was er nog wel een ding waar ze om gaf naast haar rijkdom en haar verkoop, haar imago. In de media werd ze gezien als een harde zakenvrouw, een beetje gestoord, erotisch fotogeniek. Geen van deze eigenschappen wilde ze verliezen naar de buitenwereld toe, zeker niet het eerste.
Lynn nam met een glimlach een glas whiskey van haar schoonmaakster aan, richtte zich weer op Matt, streek door haar haren en schudde haar hoofd, ''Zo gaat dat niet... Je mag een prijs noemen, dat krijg je op je bankrekening. Ik heb in de buitenwereld niets met jou te maken. Als jij het niet doet, dan zal ik iemand anders zoeken of ik zal alles zelf regelen, maakt me niets uit. Doe je niet te groot voor, als jij het in een paar telefoontjes kan regelen, kan ik iemand vinden die het met misschien een paar telefoontjes meer kan regelen.''
Lynn gooide de whiskey in één teug achterover, iets wat je moest kunnen in de boekenwereld. Als je niet van whiskey hield, mocht je jezelf geen auteur of autrice noemen. Ze zette het glas rustig op de glazen tafel en richtte zich opnieuw op Matt. ''Ik ben niet gehandicapt, Matt, redenloos storten is hier in de VS legaal, dreigen om naar de rechter te stappen is ook legaal.''
Lynn leunde tegen de rugleuning en sloeg haar benen over elkaar. ''Als je dit niet wil doen zonder dat ik je cliënt wordt, dan kan je nu vertrekken. Als je vertrekt, dan zoek ik iemand anders.''
Als Matt nu weg liep was het voor Lynn ook klaar. Misschien wat snel, maar ze is vaker als een hard wijf in het nieuws gekomen, dus dat moest Matt ook weten. Zo niet, dan heeft hij en misschien Lynn ook, pech.

"Tja, ons contact kan wel plotseling vreemd zijn."Zei Matt met een grijns. "Plotseling schrijfster aangeklaagd, mysterieuze agent heeft gigantisch bedrag ontvangen...."Zei Matt verder."Iets te toevallig?"Zei Matt verder die hoopte wat druk erop te zetten. "Vertrekken? Is goed, tenzij je een mooi bedrag kunt noemen om me te laten omdraaien. Aangezien, zoals je misschien al hebt gemerkt, ik het momenteel niet doe voor een klein bedragje. Nee, ik doe het nu om me ego een keertje goed te boosten. Met jou als cliënt is dat nogal makkelijk aangezien je me net een uitdaging voorstelde. Maargoed, ik heb geen haast hierin. Het is een leuke opdracht namelijk maar zonder leuke prijs is er geen lol aan. Misschien dat je me met een bedrag kunt verleidden maar anders moet je deze jongen toch zijn zin geven. En ja, voor mij is het weinig moeit om te vertrekken. Alleen zonde van je nieuwe omzet."Zei hij daarna met een grijns terwijl hij opstond. "Zo, dan kan ik makkelijker naar de deur lopen als ik sta."Zei hij met een arrogante glimlach terwijl hij stond. Hij deed zijn mouwen goed, keek even op zijn horloge. Momenteel had hij toch niks geplant dus het maakte weinig uit. Het zin proberen te krijgen was veel leuker of anders veel cash krijgen was ook niet verkeerd. "Je huidige agent zal wel verrekte goed zijn."Zei hij daarna met een grijns, tenslotte wist hij allang dat Lynn geen agent bezat. Maar dat wist Lynn niet, zo zou het beter zijn te verwoorden. Hij had namelijk al wel wat research over Lynn gezocht. De standaard dingen wist hij al redelijk goed in een paar minuutjes bellen.

Lynn glimlachte, hij was dus voor een prijs te koop, natuurlijk had ze zelf over een bedrag nagedacht. Ze wreef over haar wang en nam met een grijns zijn compliment in ontvangst, iedere janlul had Google, mochten ze de honderden interviews van Lynn zijn vergeten.
''Insane vermoord je vier Canadeesjes.'' zei ze nog altijd met een vrolijke stem. Haar slachtoffers worden uitgebreid besproken door fans en laat ze dit tafereel nu ook hebben gezien op het forum van de officiële site van Sum 41. Een slachtoffer in haar boek was groots. Een Nederlandse prinses, ene Maxima, was in één klap de meest populaire vrouw in de wereld. Ze had voor een recordbedrag geposeerd in de Playboy, geruchten gaan dat ze minstens 9 nullen had moeten kosten.
Lynn pakte haar mobiel en liet hiermee opnieuw de schoonmaakster komen. Het was al twee uur in de avond en buiten dat whiskey altijd een goed handels-drankje was, had ze gewoon behoefte aan whiskey. Rond dit tijdstip sloot ze de dag normaal af met een goed glas whiskey, vanuit haar balkon. Zelden maakte ze hier een uitzondering op, maar als het om Insane ging, dan moesten haar rituelen toch even rusten.
Ze zweeg rustig, wachtend op een reactie van Matt. Hij moest wel geïnteresseerd zijn, misschien moest ze er nog een bedrag bij betalen, maar dat was ze niet van plan. Lynn vond het al heel wat van zichzelf dat ze vier Canadezen ging vermoorden. Canada, het land waar de democraten nog te conservatief zijn, idioot landje.

"Interessant deal. Ik zorg publiciteit voor jou en jij voor mij."Zei Matt met een grijns. "Maar natuurlijk ben ik wel een agent, tenslotte een goed onderwerp voor je boek is altijd handig. Ik moet iets regelen wat mij niks kan opleveren. Dus ik wil dat als Sum 41 zijn winsten niet met rond de vijftig procent verhogen. Nogmaals, met een goede stijging neem ik ook genoegen, zo gierig ben ik ook niet. Dan ben jij mijn bitch. Oftewel client van mij. Deze deal moet er voor zorgen dat ik altijd goede garanties hebt, en als jij je boek meer ziet als wc papier ook weinig te verliezen voor jou. "Zei Matt als tegendeal met een dik keer een gewone glimlach. "Dus? Owja, en ik wil die geweldig whiskey fles met je handtekening erop."Zei Matt daarna tegen Lynn. "Ik hou ervan om te drinken..."Zei Matt daarna. Die inderdaad van drinken hield, toch was hij negentig procent van de tijd, of meer, nuchter op het werk. En beinvloedde alcohol tot nu toe weinig zijn werk. Maar misschien als hij ooit in dip kwam zou alcohol een makkelijke oplossing zijn en dus negatief gaan werken op zijn werk. Maar Matt was in dat opzicht positief. Matt was opzich wel positief maar ook zeker een realist op zijn momentjes maar zoals zijn gezegde luidde, je moet altijd naar het hoogste stijgen. Hiermee bereikte Matt ook hoogste doelen in zijn leven samen met zijn cliënten. Waarvan de meeste duidelijk beter zijn geworden onder Matt. Nu keek Matt weer naar Lynn voor haar eventuele tegenvoorstel of juist haar goedkeuring. Waarna hij even naar zijn horloge gluurde voor de tijd, ow hij had nog ruim tijd kwam hij achter.

Lynn schudde haar hoofd, zette haar benen weer naast elkaar en streek door haar kastanjebruine haren. ''Was ik niet duidelijk? Je kan het uit je hoofd halen om te denken dat ik ooit je cliënt wordt.'' zei ze, nog altijd met een warme stem.
De schoonmaakster kwam met de fles Whiskey aanlopen maar Lynn schudde haar hoofd. ''Zet een glas klaar op mijn balkon, hier is denk ik niets meer nodig. Leg ook een wit vest klaar, dankje...'' zei ze met een kleine arrogante toon. Het leek er steeds meer op dat Matt haar geen enkele kans op onderhandelen gaf, zoals Lynn het voelde. Hij was ook dom bezig, of leek ze soms op zo'n trut die zo makkelijk om kon worden gepraat? Matt moest beter weten.
''Je hebt twee opties... Drie... Je kan nu vertrekken, je kan een bedrag noemen of je kan die Canadeesjes van jou publiciteit gunnen. Je krijgt me niet als cliënt, al zal ik er voor betaald worden.'' zei ze. En kwam overeind uit de heerlijke witte leren stoelen.
''De rollen zijn omgedraaid nu, ik loop nu naar boven om mijn verziekte tijd op mijn balkon in te halen, tenzij jij voor één van de laatste twee opties gaat. Slaap zacht...'' siste ze zonder veel klank met haar stem mee te geven en liep in de richting van een glazen muur waarachter zich een glazen trap bevond. Zoals in het hele huis waren de muren in het zogenaamde trappenkamertje spierwit.