Onder invloed feesten...

Luan tuurde onder invloed van XTC de danszaal door. Hij voelde zich druk en chaotisch, alsof hij alles moest en zou bewegen, maar het enige wat hij kon doen was geërgerd luisteren naar een amateuristisch spel op de gitaar van een bandje wat aan het spelen was. Luan liep vaagjes de relatief drukke danszaal door in de richting van het podium. ''Teringherrie!'' schreeuwde hij nijdig toen hij het podium op klom en als een zombie op de gitarist afliep. De band stopte met spelen en ook in de zaal heerste er een doodse stilte. Zo raar was het toch niet om een podium te bestormen, dacht Luan. Echter was het in de werkelijkheid totaal niet zo dat alles stopte, sterker nog, het was een leeg podium en de boxen stonden gewoon keihard aan.
Wat overeen kwam met de werkelijkheid was dat de DJ rond riep ''En we hebben Luan van Sum 41 in huis!''

De band legde hun instrumenten neer en ik pakte de gitaar van de leadzanger op. Ik begon te spelen, enkel improvisatie, maar ik speelde goed. Zo goed heb ik nog nooit gespeeld. Het hele publiek vond mij ook stukken beter dan die kots van net. Ik ging in op mijn gevoel en speelde de sterren úit de hemel.

Luan speelde goed, even goed als in zijn gedachtegang en het publiek was ook even hard aan het feesten. Toen begon Luan opeens valse noten te slaan, alles ging mis, hij wist niet waar het fout zat, paniekerig keek de jongen naar zijn gitaar en schreeuwde ''Godverdomme, wat heeft dit kutding! Godver... Godverdomme!''
Luan gooide paniekerig zijn gitaar weg, alsof het een enge ziekte had. Hij begon te zweten, de zaal werd ijskoud en hij begon in paniek om zich heen te kijken. Alles begon te draaien en toen werd het zwart voor zijn ogen.
Met een klap viel Luan op het podium, buiten bewustzijn.

Hayley zelf was ook in de Dance de muziek was geheel niet haar smaak op het moment. Tuurlijk had ze niet door dat Luan hier ook ergens rondzwerfde ze was hier inmiddels met de band. Samen met Josh, Zac, Jeremy en Taylor begon ze te dansen toen er opeens een grote muziek switch was. Opeens was het Sum 41 die op het podium stond. Hayley begon mee te dansen op de beat van de muziek eveneens als de rest van de band. Na een hele tijd te hebben gedanst hoorde ze opeens dat er valse noten werden geslaagd. En dan opeens werd het heel stil. 'Josh, Zac, Jeremy, Taylor. Hou dat publiek in bedwang ga desnoods wat spelen.' Siste ze naar hen. Met zen allen rende ze naar het podium en klommen daarop. Tot haar schrik lag Luan op de grond. Ze knielde bij hem neer. 'Zorg dat ik water heb!' Riep ze door heen de zaal. Ze plaatste haar hand op Luan's hoofd en voelde de hitte ervan af komen. Kort keek ze naar de andere mannen die op het podium stonden, diegene van het licht enzo. 'Wel, ga dan opzich water halen in plaats van hier te staan lumellen.' Waarom was ze bezorgd om Luan, ze kende hem misschien nog maar drie uur.

Luan had barstende koppijn, hoorde stemmen, maar hield zijn ogen stijf op elkaar. Het was erg koud, zo voelde het, maar hij zweette als de ziekte. Alles om zich heen maakte de jongen in een roes mee.
De hoofdpijn bonkte in zijn kop, alsof zijn schedel ieder moment kon breken. Zijn maag leek door zijn strot te willen komen. Akelig kromp hij ineen in een fautus-houding met zijn armen om zijn middel. Kreunend legde hij zijn voorhoofd tegen zijn knieën aan.
''What the fuck gebeurd er met me?'' kreunde Luan... Echter wist hij wel wat er aan de hand was, hij had het eerder mee gemaakt, XTC in combinatie met alcohol was nooit goed, maar met foute XTC was het als een hel. Luan gokte op fout XTC...

Hayley keek hem aan en zuchte even een man kwam aan zetten met een emmer water. Terwijl de rest van de band de pannen van het dak speelde. De jongens hadden er voor gezorgd dat Luan niet meer echt op het podium lag, allesins toch niet meer in het zicht van al de andere mensen. Toen de jongen weer bij kwam keek ze hem even aan en zuchte even. Opeens kroop de jongen in een feutus houding. 'Luan?' Sprak ze boven de muziek uit. Waarschijnlijk hoorde de jongen haar niet meer veel maakte het voor haar niet uit op het momen. ''What the fuck gebeurd er met me?'' Klonk er vanbij hem. Uitleggen ging ze het niet. Iemand bracht een fles water en zette die neer naast Luan. 'Luan, kom op man. Doe normaal. Dit is niet grappig meer' Zei ze tegen hem ze plaatste haar hand op zijn schouder en keek hem nog steeds met enige bezorgdheid aan. Haar hart sloeg haast in haar keel, maar van wat juist? Hayley kende de jongen amper een dag, en kreeg ze met dit te maken.

Luan had enorme koppijn, zijn hart bonkte in zijn keel en zijn maag brandde zijn lichaam uit. Hij hoorde niets van Hayley's woorden. Hij wilde slechts dat het ophield en precies op dat moment hield het ook op. Nouja, het raakte een beetje op de achtergrond.
''Wat heb je gehad?'' vroeg een onbekende stem, waarschijnlijk van een ambulance broeder. Met moeite en met rillingen wist Luan een zakje met XTC-pilletjes uit zijn broekzak te halen.

Het volgende moment werd Luan wakker, hij had een knallende kater die in zijn kop bonkte. Uitgeput en moe lag hij daar, in het ziekenhuis. Hij wilde zijn ogen openen wat de eerste seconden niet lukte en toen het wel lukte zag hij slechts een enorm wit licht wat de kater niet tegen werkte. Luan kon zijn ogen beter nog gesloten houden.
De jongen kreunde wat, zijn bedoeling was om te vragen waar hij was, maar waarschijnlijk kwam dat niet duidelijk over. Hij kon zich de dag voor deze niets herinneren, het laatste wat hij wist was dat hij afgesproken had met een vriend om naar de Casino te gaan. Luan kon zich zelfs niet herinneren dat diezelfde vriend een dag later had af gezegd.

Hayley wist niet wat ze moest doen. Enkele ziekenbroeders kwamen binnen waardoor zij geheel op de achtergrond werd geplaatst. 'Zac, neem de jongens mee naar huis ofzo. Ik ga voor de zekerheid maar mee.' Zei ze en knikte naar de jongen. Luan werd op een brancard gelegd en meteen wandelde ze mee met de ziekenbroeders naar de wagen, ze nam plaats in de wagen en keek naar Luan die geen kik meer gaf. Een korte conversatie speelde tussen haar en de ziekenbroeder, waardoor haar al een deel duidelijk werd.

Na een lange tijd rijden waren ze in het ziekenhuis aangekomen en moest zij even in de wachtkamer wachten. Tot Luan in de kamer was gelegd. Hayley keek naar de weinige mensen die er zaten en voelde iets in haar zak steken, meteen viste ze dat uit haar zak. Een klein zakje waar kleine roze pilletjes met een smiley in staken. Meteen moffelde ze die weer weg en wandelde naar de kamer waar Luan in lag. Het roodharige meisje wandelde naar een stoel die naast het bed stond en ging daar dan vervolgens op zitten. Om een soort van de wachtte houden over de jongen die er lag. Hun eerste echte ontmoeting was geweest in het casino waar hij haar had gecomplimenteerd, en zij hem. Een snelle ontmoeting leide al gauw tot de club waar ze elkaar op deze wijze moesten aantreffen.